Follas molladas
xacen no chan,
follas arrichadas
mostrando a súa beleza
á espera do seu final.
Os sons das campás da igrexa
 alguén houbo de finar,
vidas que rematan
tralo seu peregrinar.
Día de chuvia escuro
 cheo de ventadas,
 máis tristeiras as despedidas
e máis frecuentes as bágoas.
Unha gaivota loita
por saír das revoltas augas
e leva no bico un peixe
que antes moi ledo nadaba.
Pura conxunción de feitos
e de vidas rematadas;
día gris, día agoireiro,
día de chuvia e de mágoas.

Poema creado por Xurxo M. Gago Chao

LER MÁIS

Sucesos lacrimóxenos

irritan os nosos ollos

coma a picante cebola,

 laian os pensamentos

tralos sucesos patolóxicos

nunha sociedade tola.

Caese nun decaemento,

decaemento case lóxico

polo inminente futuro

que chega e afoga.

O sentimento positivo

non supera o negativo,

caen versos críticos

 dun xeito imperativo,

a vida chora que chora.

Vese ao lonxe unha abertura,

abertura de esperanza nova;

quen pode, se quere, a toma.

Poesía creada por Xurxo M. Gago Chao

LER MÁIS

Importante é a compaña

cando se precisa na vida,

 importante aquela bágoa

causada polas feridas,

 necesitado compadecemento

 por aquela dor sufrida.

Dolorosa soidade,

a dor máis doe

cando non é compartida,

máis intensa a mágoa faise,

máis escura vese a saída. 

  Poema creado por Xurxo M. Gago Chao

LER MÁIS

Canto mal cheiro o redor!
Canta paifocada!
O que a fai non a paga
e acumúlase o rancor.
Isto xa é para chorar!
Os retrincos de liberdade
xa van vindo a menos,
xa poucos dereitos temos
e menos hainos quedar.

Versos creados por Xurxo M. Gago Chao

LER MÁIS

Desexos ao longo dun ano
novos sentimentos virán
novas penas, novos enganos
novos soños para alcanzar.
Novas metas, novos retos
novos sentires chegarán
novos gustos, novos sustos
novos ánimos inquedos
novas bágoas por chorar.
Novos sorrisos, novas ledicias
nova vida por fabricar.

Poesía Creada por Xurxo M. Gago Chao

LER MÁIS